Rośliny sadownicze dobrze udają się na glebach zaliczanych, według przydatności rolniczej, do klas od I do IV.
Nie należy natomiast zakładać sadów i jagodników na glebach klas V i VI. Wszystkie rośliny sadownicze najlepiej rosną na glebach lekko kwaśnych, o pH około 6,5. Nie jest wskazane sadzenie ich na glebach zasadowych, gdyż występują wówczas zaburzenia wynikające z trudności w przyswajaniu mikroelementów, objawiające się osłabionym wzrostem i owocowaniem oraz chlorozą liści. Odpowiednie zakwaszanie gleb z natury zasadowych jest trudne i kosztowne. Natomiast podniesienie pH gleb zbyt kwaśnych jest stosunkowo łatwe i może być dokonane przez wapnowanie.
Głębsze warstwy gleby na terenie przewidzianym pod sad nie powinny:
• być piaszczyste, gdyż gleba szybko traci wodę i rośliny cierpią od suszy;
• być bardzo ciężkie, ponieważ korzenie będą z trudnością w nie wrastały, a te które wrosną będą się dusiły z braku dostatecznej ilości powietrza;
• zawierać nieprzepuszczalnych warstw żelazistych (orsztynowych) utrudniających rozwój korzeni;
• być podmokłe; dla większości drzew górna granica poziomu wody gruntowej nie powinna nigdy przekraczać 2,0-1,5 m od powierzchni gleby, a dla większości krzewów około 1 m.