Aby uformować odpowiednie kąty odchylenia konarów, na przewodniku – tuż nad pędami, gdy są one jeszcze zielone, elastyczne i mają długość ok. 10 cm (w końcu maja i w czerwcu) – zakłada się drewniane klamerki do bielizny. Zdejmuje się je natomiast, gdy pędy zdrewnieją i utrwalą swoje położenie, tj. po ok. czterech tygodniach. Klamerki pozostawione dłużej hamują przyrost grubości przewodnika. Zabieg taki powinno się wykonywać przez kilka pierwszych lat formowania korony. W przypadku pędów starszych stosuje się naginanie przy użyciu sznurka, który zakłada się tak, by pętelki były luźne i nie wrzynały się w grubiejące pędy, powodując ich wyłamywanie. Sznurki zdejmuje się po kilku miesiącach. Pędy, które nie dają się uformować, należy wyciąć.
Następnym warunkiem silnej konstrukcji korony jest jak najmniejsza liczba konarów wyrastających na jednym poziomie. Idealne byłoby zachowanie kilkucentymetrowych odległości między poszczególnymi konarami. Wiadomo jednak, że cięcie drzew młodych opóźnia ich wejście w okres owocowania. Niektóre pędy pozostawia się nie cięte, jako tymczasowe pędy owoconośne, wyginając je zupełnie ku dołowi i przywiązując w tej pozycji sznurkiem. Już w drugim roku mogą wydać pierwsze owoce. Pędy te zostawia się na 3…4 lata.