Przedwczesne i raptowne powiększenie przestrzeni ula powoduje wstrzymanie rozwoju rodziny, czego konsekwencją może być niski zbiór miodu;
– bez wyraźnego uzasadnienia, nie należy zostawiać zbyt dużej liczby plastrów w gnieździe. Nadmierny wychów pszczół spowoduje w okresie, gdy nie będzie już pożytku, duże zużycie miodu i zaangażowanie się znacznej liczby pszczół przy wychowie czerwiu w czasie, gdy występuje nektar. Pszczoły, na które jajeczka są składane około połowy czerwca, już nie wpłyną na zbiór miodu, a ich nadmiar po okresie silnego nektarowania roślin przeciwdziała uzyskaniu miodu towarowego i prowadzi do rójki;
– nowe rodziny trzeba tworzyć tak, aby były silne i na okres zimy mogły pozostać na 7…8 plastrach;
– nie należy pozostawiać w rodzinie na następny rok matek starych (mających więcej niż 2 lata) i wadliwych;
– na okres zimy pozostawia się tylko niezbędną liczbę plastrów, a zapas pokarmowy uzupełnia się do ilości niezbędnie potrzebnej pszczołom na okres zimy i na wczesnowiosenny rozwój;
– przy przeglądach nie trzeba nadużywać dymu, zwłaszcza jesienią, wiosną i wtedy gdy, z uwagi na warunki atmosferyczne, pszczoły są mało aktywne;
– przeglądy i wszelkie hałaśliwe prace w pasiece należy ograniczać do niezbędnego minimum. Spokój w pasiece przez cały rok zapewnia uzyskanie dodatkowych kilogramów miodu towarowego.