Cebula zwyczajna. Wymaga żyznych, łatwo nagrzewających się i wilgotnych gleb. Korzystne jest stanowisko w pierwszym lub drugim roku po oborniku lub kompoście oraz duże dawki nawozów mineralnych.
Są stosowane trzy sposoby uprawy: z siewu wprost do gruntu (na początku kwietnia), z rozsady wyprodukowanej w inspekcie lub z dymki. Ponieważ uprawa z siewu jest trudna, a z rozsady – pracochłonna, poleca się na działkach uprawiać cebulę z dymki. Dymkę można kupić lub wyprodukować samodzielnie. W tym celu nasiona sieje się bardzo gęsto w kwietniu i w pierwszym roku otrzymuje się małe cebulki o średnicy 5…25 mm. Przechowuje się je w temp. 0°C, a większe cebulki przez krótki czas przetrzymuje w temp.
20…30°C, żeby zapobiec wybijaniu w pędy kwiatowe. Dymkę wysadza się wiosną możliwie wcześnie, w rozstawie 30 x 5 cm i na przełomie maja i czerwca zbiera się już duże cebule. Takie cebule nie nadają się jednak do przechowywania.
Odmiany: Dako, Żytawska, Rawska, Wolska, Bona F1, Warsa F1, Diana F1.