Sałata. Jest łatwa w uprawie, choć najlepiej udaje się w chłodniejszych rejonach nadmorskich i podgórskich. Pod wpływem wysokiej temperatury tworzy miękkie i luźne główki, a nawet wybija w pędy kwiatowe. Najwyższe plony daje na glebach gliniasto–piaszczystych nawiezionych obornikiem i nawozami mineralnymi. Można wysiewać ją wprost do gruntu albo uprawiać z rozsady na plon wczesny.
Terminy siewu: do gruntu – koniec III…początek IV; w inspekcie – połowa II oraz połowa VII; przy uprawie sałaty zimującej – na rozsadniku IX.
Terminy sadzenia: początek IV lub IX; przy uprawie sałaty zimującej – X; rozstawa 30…40 x 25 cm, dla sałaty kruchej 40…50 x 35 cm.
Odmiany sałaty masłowej: do uprawy pod szkłem i folią – Deci Minor, Vitesse, Blondine, Plenos, Bóttnera, Brylant; do uprawy gruntowej: wczesne – As 44, Meisterstuck, Rakowicka, Królowa Majowych; późne – Nochowska, Dippego; zimowa – Nansena.
Znane są też inne odmiany uprawne sałaty:
– sałata krucha, o dużych główkach i kruchych liściach, która ma małą skłonność do wybijania w pędy kwiatowe i dlatego nadaje się szczególnie do uprawy letniej;
– sałata rzymska, która tworzy luźne główki i sztywne rozety; również nadaje się do uprawy letniej, ale ustępuje w smaku sałacie kruchej;
– sałata liściowa, która nie tworzy główek, a liście ma ułożone luźno, jest uprawiana w szklarniach;
– sałata łodygowa, której częścią jadalną jest zgrubia- j ły pęd. Można go gotować, kisić Iub jeść na surowo.