Polska jest krajem wysuniętym dość daleko na północ i ma stosunkowo krótki i chłodny okres wegetacyjny. Średnie temperatury lata są o kilka stopni niższe niż rejonów, z których pochodzi większość uprawianych u nas roślin sadowniczych. Mniejsza też jest liczba godzin nasłonecznienia. Okres wegetacyjny w Polsce jest wystarczająco ciepły i długi dla uprawy owoców jagodowych, wiśni, czereśni, grusz odmian letnich i jesiennych oraz śliw i jabłoni, z wyjątkiem odmian najpóźniejszych. Zbyt mało jest latem ciepła dla produkcji pełnowartościowych owoców brzoskwini, winorośli, moreli i zimowych odmian grusz. Na północy kraju okres wegetacyjny jest najchłodniejszy. Tam przeto trzeba zwracać szczególną uwagę na wymagania cieplne!planowanych do uprawy gatunków i odmian, gdyż decyduje to o wynikach uprawy.
Poważne szkody na plantacjach sadowniczych mogą wywoływać przymrozki wiosenne. Dotyczy to szczególnie gatunków wcześnie kwitnących, a więc drzew pestkowych oraz porzeczek, zwłaszcza czarnych. Największe zagrożenie ze strony przymrozków występuje w południowo-zachodniej i zachodniej części kraju, gdzie okres wegetacyjny zaczyna się wcześniej.
O wielkości szkód wyrządzanych przez przymrozki decyduje jednak stanowisko, na jakim znajduje się sad.
Grad i porywiste wiatry czynią również duże szkody w roślinach sadowniczych. W związku z tym należy unikać zakładania sadów na terenach często nawiedzanych przez grad.
Natomiast przed wiatrami można chronić sady zakładając od strony nawietrznej osłony z drzew szybko rosnących.