O przydatności terenu pod sad decyduje nie tylko jego ukształtowanie. Nie mniej ważna jest jakość gleby (również jej głębszych warstw).
Tereny o wysokim poziomie wody gruntowej są nieprzydatne dla uprawy roślin sadowniczych. Nie chcąc rezygnować z zakładania sadu na polu podmokłym trzeba je zdrenować. Głębokość, na jakiej powinny przebiegać dreny nie jest dotychczas ściśle określona. Zdrowy wygląd i dobre plonowanie wielu sadów rosnących na polach zdrenowanych na głębokość powszechnie stosowaną w rolnictwie, to jest 120-130 cm, wskazują, że głębsze zakładanie drenów w sadach nie jest konieczne. Osuszanie zbyt mokrych terenów przy pomocy rowów otwartych nie jest wskazane, gdyż utrudniają one przejazdy w sadzie. W sadach wielogatunkowych rośliny każdego gatunku sadzi się na oddzielnej kwaterze.
Także w obrębie poszczególnych gatunków grupuje się razem odmiany o zbliżonej porze dojrzewania, co umożliwia racjonalne zwalczanie chorób i szkodników oraz ułatwia wykonywanie pozostałych prac.