Drzewa i krzewy o przemarzniętym systemie korzeniowym wymagają silniejszego cięcia, aby została zachowana równowaga między uszkodzonym systemem korzeniowym a częścią nadziemną. Polega ono na skróceniu wiosną wszystkich gałęzi o 1 /3 czy nawet o połowę ich długości. Natomiast przemarznięte gałęzie należy usuwać w okresie wegetacji, kiedy wyraźnie zamierają. Osłabione rośliny należy podlewać obficie oraz starannie zwalczać choroby i szkodniki, a także dokarmiać je azotem przed i po kwitnieniu. Przemarznięciu ulegają łatwiej rośliny, które kończą później wzrost, a ich tkanki są niedostatecznie zdrewniałe. Sprzyja temu późne stosowanie nawozów azotowych.
Podczas śnieżnych zim system korzeniowy raczej nie przemarza. Natomiast w bezśnieżne zimy powinien być zabezpieczony warstwą obornika, torfu lub kopczykiem z ziemi. W rejonach o bardziej ostrym klimacie lepiej sadzić drzewka na podkładkach wytrzymałych na mróz.
Przed przemarznięciem pni i konarów można w znacznym stopniu drzewka zabezpieczyć przez obielenie ich wapnem. Przygotowanie mleka wapiennego polega na dokładnym wymieszaniu jednej łopaty wapna w wiadrze wody. Bielenie najlepiej wykonać w grudniu i powtórzyć w styczniu, jeśli wapno zostało zmyte. Natomiast spotykane na działkach bielenie drzew wv marcu i kwietniu nie spełnia swojej funkcji. Pnie drzew młodych można okręcić słomą lub innym materiałem chroniącym przed zimnem; wówczas nie stosuje się bielenia. Najwrażliwsze na przemarzanie są brzoskwinie i morele. Dlatego drzewka tych gatunków zaleca się okręcić całe słomą lub papierem falistym.