Stojak składany ula. Stojak ma prostą konstrukcję, jest tani, mocny, łatwy do ustawienia i po złożeniu zajmuje mało miejsca. Ustawiony na miękkim podłożu wchodzi równomiernie w glebę i nie powoduje przechyłów ula. Uwagi dotyczące wykonania (zebrane według punktów zgodnych z numerami elementów stojaka wyszczególnionych w tabeli
oraz na rysunku.
26. Nogi stojaka mogą być wykonane z litych kawałków drewna lub też z kawałków uzyskanych przez zbicie mniejszych elementów, np. kawałków desek 200 x 40 x 22 i 200 x 40 x 17.
27. Dwie listwy środkowe mają otwory wywiercone na środku przez całą szerokość, dwie skrajne zaś do głębokości 30.
Kolejność montażu elementów. W otwory: dolnej listwy skrajnej, listew środkowych, a następnie górnej listwy skrajnej wkłada się pręt metalowy. Na pręt ten, między listwy, wkłada się podkładki lub też, w czasie przybijania listew do nóg stojaka, zwraca się uwagę, aby między listwami były luzy (ok. 1). Listwy do nóg stojaka przybija się parami – pierwszą z trzecią i drugą z czwartą, co najmniej trzema gwoździami długości ok. 50. W razie pękania listew, gwoździe należy stępić. Listwy wyrównawcze 28 przybija się naprzemiennie po obu stronach jednej z listew środkowych 27b. Ich szerokość powinna pokrywać odległość pomiędzy listwą, do której są przybite, a odpowiadającą jej listwą skrajną. Listwy wyrównawcze w dużej mierze zapobiegają przechyłom ula przy grzęźnięciu stojaka w miękkim podłożu. Listwy te decydują też o maksymalnym (prawidłowym) rozwarciu stojaka.